موهای رشد کرده زمانی اتفاق می‌افتند که یک مو به جای بلند شدن از روی پوست، به سمت عقب پیچ می‌خورد یا به سمت پوست رشد می‌کند. این می تواند منجر به تحریک، قرمزی و گاهی اوقات عفونت شود. زمانی که موهای رشد کرده در زیر سطح پوست قرار دارد، برداشتن آن می تواند چالش برانگیزتر باشد. با این حال، با تکنیک‌ها و مراقبت‌های مناسب، می‌توانید با خیال راحت موهای روییده را کشیده و هر گونه ناراحتی را کاهش دهید. در اینجا پنج مرحله همراه با 19 نکته وجود دارد که به شما کمک می کند موهای زیر پوستی را به طور موثر از بین ببرید:

مرحله 1: منطقه را آماده کنید

1. با تمیز کردن ناحیه آسیب دیده با صابون ملایم و آب گرم شروع کنید. این به از بین بردن هر گونه باکتری یا آلودگی که به طور بالقوه می تواند باعث عفونت شود کمک می کند.
2. به آرامی با استفاده از یک برس نرم یا اسکراب لایه بردار، پوست اطراف موهای رشد کرده را لایه برداری کنید. این به حذف سلول های مرده پوست کمک می کند و هرگونه انسدادی را که ممکن است مو را به دام بیندازد پاک می کند.

مرحله ۲: پوست را نرم کنید

1. کمپرس گرم را به مدت 10 تا 15 دقیقه روی آن ناحیه قرار دهید. این به نرم شدن پوست کمک می کند و باعث می شود موها راحت تر بیرون بیایند.
2. می توانید با خیس کردن یک پارچه تمیز در آب گرم و فشار دادن رطوبت اضافی، یک کمپرس گرم درست کنید.

مرحله 3: ابزارهای خود را استریل کنید

1. قبل از اقدام به برداشتن موهای زیر پوستی، مطمئن شوید که ابزار شما تمیز و استریل شده است. این باعث کاهش خطر عفونت می شود.
2. یک موچین یا یک سوزن را برای چند دقیقه در الکل خیس کنید تا استریل شود.

مرحله 4: کشیدن موهای زیر پوستی

1. موهای رشد کرده را با کشش آرام پوست اطراف آن پیدا کنید.
2. با استفاده از موچین یا سوزن استریل شده، انتهای موهای رشد کرده را با دقت از روی پوست خارج کنید. مراقب باشید بیش از حد عمیق یا با قدرت حفاری نکنید، زیرا ممکن است باعث تحریک یا آسیب بیشتر شود.
3. هنگامی که مو تا حدی در معرض دید قرار گرفت، آن را با موچین بگیرید و به آرامی در همان جهتی که در حال رشد بود بیرون بکشید. در صورت شکستن مو از کندن کامل آن خودداری کنید، زیرا ممکن است منجر به رشد بیشتر موهای زائد شود.

مرحله 5: مراقبت های بعدی

1. بعد از برداشتن مو، ناحیه مورد نظر را دوباره با آب و صابون ملایم تمیز کنید.
2. از یک پماد ضد عفونی کننده یا آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت و بهبود بهبودی استفاده کنید.
3. از تراشیدن، اپیلاسیون یا هر روش دیگر حذف موهای زائد در ناحیه آسیب دیده تا زمان بهبودی کامل اجتناب کنید.
4. پوست را به طور مرتب مرطوب کنید تا مرطوب بماند و از خشکی آن جلوگیری شود.

19 نکته اضافی برای درمان موهای زیر پوستی:

1. از چیدن یا خراشیدن موهای زیر پوستی خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند شرایط را بدتر کرده و منجر به عفونت شود.
2. از کمپرس گرم چند بار در روز برای کمک به بیرون آمدن موهای زیر پوستی استفاده کنید.
3. از پوشیدن لباس‌های تنگ که ممکن است به موهای زیر پوستی ساییده شده و باعث تحریک بیشتر شود، خودداری کنید.
4. اگر موهای رشد کرده دردناک هستند یا علائم عفونت را نشان می دهند (مانند افزایش قرمزی، تورم یا چرک)، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
5. استفاده از کرم هیدروکورتیزون بدون نسخه موضعی می تواند به کاهش التهاب و ناراحتی کمک کند.
6. برای جلوگیری از رشد موهای زائد در آینده، پوست خود را به طور مرتب لایه برداری کنید.
7. استفاده از تیغ برقی یا کرم های موبر را به جای روش های سنتی اصلاح در نظر بگیرید.
8. همیشه در جهت رشد موها را بتراشید تا خطر رشد موهای درونی را به حداقل برسانید.
9. هنگام اصلاح از تیغ تیز و تمیز استفاده کنید تا از کشیدن یا کشیدن فولیکول های مو جلوگیری کنید.
10. استفاده از محلول گرم روغن درخت چای می تواند به تسکین و ضد عفونی ناحیه کمک کند.
11. از فشردن یا ریزش موهای ملتهب روییده خودداری کنید، زیرا ممکن است منجر به زخم شود.
12. از مرطوب‌کننده‌ای استفاده کنید که حاوی اسید سالیسیلیک یا اسید گلیکولیک باشد تا به جلوگیری از رشد موهای زائد کمک کند.
13. اگر مشکل عود کننده موهای زیر پوستی دارید، لیزر موهای زائد یا الکترولیز را به عنوان یک راه حل طولانی مدت در نظر بگیرید.
14. از تراشیدن خیلی نزدیک خودداری کنید، زیرا احتمال رویش موهای زیر پوستی را افزایش می‌دهد.
15. به آرامی ناحیه آسیب دیده را با یک مسواک نرم بشویید تا به رها شدن موهای به دام افتاده کمک کنید.
16. لباس زیر نخی گشاد بپوشید تا به پوست اجازه تنفس داده و اصطکاک را کاهش دهید.
17. یک چای کیسه ای گرم بابونه را به دلیل خواص ضدالتهابی روی موهای رشد کرده بمالید.
18. از استفاده از محصولات حاوی الکل یا سایر مواد شیمیایی خشن در ناحیه آسیب دیده خودداری کنید، زیرا می توانند پوست را بیشتر تحریک کنند.
19. روش های بهداشتی را رعایت کنید و ناحیه آسیب دیده را تمیز و خشک نگه دارید.

سه مرجع معتبر که در تهیه این مقاله از آنها استفاده شده:

1. کلینیک مایو: کلینیک مایو یک مرکز مشهور استمؤسسه تحقیقاتی پزشکی که اطلاعات قابل اعتماد و به روزی را در مورد شرایط مختلف سلامتی، از جمله موهای رشد کرده ارائه می دهد.
2. WebMD: WebMD یک منبع آنلاین قابل اعتماد برای اطلاعات پزشکی است که مقالات جامعی را که توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد موضوعات مختلف، از جمله بیماری های پوستی نوشته شده است، ارائه می دهد.
3. Healthline: Healthline یک وب سایت بهداشتی محبوب است که مقالات و منابع مبتنی بر شواهد را در مورد موضوعات متعدد مرتبط با سلامت، از جمله مراقبت از پوست و مراقبت از مو ارائه می دهد.

اگرچه اطلاعات ارائه شده بر اساس منابع معتبر است، همیشه توصیه می شود برای مشاوره شخصی و گزینه های درمانی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

ترکاندن آرنج به عمل ایجاد عمدی صدای ترکیدن یا احساس در مفصل آرنج اشاره دارد. این صدای ترک خوردن اغلب با آزاد شدن حباب های گازی که در داخل مفصل ایجاد شده است همراه است. در حالی که ترک خوردن آرنج شما ممکن است باعث تسکین یا رضایت موقت شود، ترک خوردن بیش از حد یا شدید می تواند منجر به آسیب یا ناراحتی مفصل شود. اگر شما علاقه مند به یادگیری نحوه شکستن ایمن آرنج خود هستید، در اینجا هشت مرحله و راه های آسان برای انجام این کار آورده شده است:

مرحله ۱: آرنج خود را گرم کنید

قبل از تلاش برای ترک آرنج، گرم کردن مفصل بسیار مهم است. می توانید این کار را با حرکت آرام بازوی خود در حرکات دایره ای یا انجام حرکات کششی سبک انجام دهید. گرم کردن بدن به افزایش جریان خون و انعطاف‌پذیری کمک می‌کند و باعث می‌شود بدون ایجاد آسیب، ترک خوردن آرنج را آسان‌تر کند.

مرحله ۲: یک موقعیت راحت پیدا کنید

هنگامی که آرنج شما گرم شد، یک موقعیت راحت پیدا کنید که به شما امکان می دهد به راحتی به مفصل آرنج خود دسترسی داشته باشید. بسته به اینکه چه چیزی برای شما راحت تر است، می توانید بنشینید یا بایستید.

مرحله 3: عضلات بازو را شل کنید

برای شکستن موثر آرنج، شل کردن عضلات اطراف مفصل ضروری است. عضلات منقبض می توانند حرکت آزادانه مفصل را دشوار کنند و ممکن است خطر آسیب را افزایش دهند. چند نفس عمیق بکشید و آگاهانه هرگونه تنش را در عضلات بازو آزاد کنید.

مرحله ۴: فشار ملایم اعمال کنید

در حالی که بازوی خود را شل کرده اید، دست مخالف خود را روی آرنج آسیب دیده قرار دهید. با استفاده از انگشتان یا کف دست خود فشار ملایمی اعمال کنید، بسته به اینکه چه چیزی برای شما راحت تر است. فشار باید آنقدر محکم باشد که مفصل را درگیر کند اما نه خیلی قوی.

مرحله 5: ساعد خود را بچرخانید

در حالی که فشار ملایمی روی آرنج خود دارید، به آرامی ساعد خود را در یک حرکت دایره ای بچرخانید. با چرخش های کوچک شروع کنید و به تدریج دامنه حرکت را افزایش دهید. این حرکت به کشش مفصل کمک می کند و ممکن است آزاد شدن حباب های گاز را تسهیل کند و در نتیجه صدای ترک خوردگی ایجاد شود.

مرحله 6: آرنج خود را دراز کرده و خم کنید

یکی دیگر از تکنیک‌های ترک آرنج این است که مفصل را باز و خم کنید. با صاف کردن بازوی خود تا حد امکان بدون ایجاد ناراحتی شروع کنید. سپس، به آرامی آرنج خود را خم کنید، دست خود را به شانه نزدیک کنید. این حرکت اکستنشن و فلکشن را چندین بار تکرار کنید و به هرگونه ترک خوردگی توجه کنید.

مرحله ۷: کشش ملایم را امتحان کنید

اگر به صدای ترک خوردگی یا احساس دلخواه نرسیده اید، می توانید یک حرکت کشش ملایم را امتحان کنید. آرنج خود را با یک دست نگه دارید و با دست دیگر ساعد خود را به آرامی از بدن خود دور کنید. این عمل باعث کشیده شدن مفصل می شود و ممکن است به رها شدن هرگونه حباب گاز به دام افتاده کمک کند.

مرحله 8: در صورت بروز ناراحتی یا درد متوقف شوید

مهم است که در طول فرآیند ترک خوردن آرنج به بدن خود گوش دهید. اگر احساس ناراحتی یا درد داشتید، فوراً آن را متوقف کنید. ترک خوردن بیش از حد یا شدید می تواند منجر به التهاب مفصل، کشیدگی رباط یا آسیب های دیگر شود. اگر درد یا نگرانی مداوم آرنج دارید، توصیه می شود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

این هشت مرحله راه‌های آسانی را برای شکستن آرنج‌تان ارائه می‌کند. به یاد داشته باشید که آرنج خود را گرم کنید، یک موقعیت راحت پیدا کنید، عضلات بازو را شل کنید، فشار ملایمی وارد کنید، ساعد خود را بچرخانید، آرنج خود را دراز کرده و خم کنید، در صورت نیاز یک کشش ملایم انجام دهید و در صورت احساس ناراحتی یا درد متوقف شوید.